برخلاف اختلالهاي جنسي در مردان که تا حدودي در رسانهها به آن پرداخته ميشود، تقريبا در مورد مشکلات زناشويي در زنان سکوت کامل حکمفرماست، در حالي که شيوع اختلالات جنسي در زنان هم بالاست و اين مسأله يکي از عوامل مهم اختلافات همسران و حتي عامل جدايي است. در عين حال بايد توجه داشت تفاوتهاي عمدهاي در فيزيولوژي جنسي ميان زنان و مردان وجود دارد...
طبق سرشماري نفوس در سال ۱۳۸۵، جمعيت زنان کشور ۳۴ ميليون و ۶۱۸ هزار و ۲۸ نفر برآورد شده که حدود ۷۰ درصد آنها ۶۴-۱۵ ساله هستند، يعني تقريبا ۲۴ ميليون نفر زن ۶۴-۱۵ ساله در کشور زندگي ميکنند.
با توجه به اينكه در جوامع مختلف ميزان شيوع اختلالهاي جنسي در زنان، بين ۴۰-۳۰ درصد تخمين زده شده اگر متوسط آن را ۳۰ درصد در نظر بگيريم، در ايران حدود ۸ ميليون زن دچار درجه هايي از مشکلات زناشويي هستند.
پروندههاي متعدد جدايي از طرف پزشکي قانوني يا دادگاه به دليل وجود مشکلات زناشويي براي اظهارنظر ارجاع داده ميشوند. خيلي وقتها زوجها پس از گذشت چند سال از زندگي مشترك، هنوز رابطه زناشويي موفقي نداشتهاند (ازدواج به وصال نرسيده).
متاسفانه طرح موضوع مشکلات جنسي بهخصوص مشكلات زنان به شکل تابو درآمده است و در بسياري از موارد، نه بيمار و نه پزشک، جرات صحبت در اين مورد را ندارند و اگر بيمار پس از تحمل فشارهاي رواني زياد هم بخواهد مشکل خود را بيان کند يا پزشک در مورد وجود چنين مشکلي بپرسد، بايد دنبال كلمههاي مناسبي بگردند که در بسياري از موارد دشوار است.
اين مشكل در مورد نوشتن مطلب علمي در مورد اختلالهاي جنسي نيز وجود دارد.
درصد قابلتوجهي از زنان در طول زندگي زناشويي خود ارضاي جنسي (ارگاسم) را تجربه نميکنند.
اين مساله عوامل متعددي دارد؛ متاسفانه درصد قابلتوجهي از مردان نميدانند زنان هم بايد مانند آنها به ارضاي جنسي برسند. درصدي از مردان نيز که از اين موضوع اطلاع دارند، اصولا حقي براي همسرشان قائل نميشوند. برخي مردان نهتنها از آناتومي و فيزيولوژي جنسي زنان بلکه در مورد بدن خودشان نيز تقريبا هيچ اطلاعي ندارند و اين باعث ايجاد مشکلات عديده?اي در زندگي زناشويي آنها ميشود.
متاسفانه درصد قابلتوجهي از زنان نيز حتي افراد تحصيلکرده، اطلاعات کافي در مورد آناتومي و فيزيولوژي بدن خود ندارند. براي داشتن رابطه زناشويي طبيعي و موفق، داشتن كمي اطلاعات علمي در مورد روابط زناشويي و باروري و احترام به حقوق طرفين الزامي است. اين مساله اطلاعات بايد به زبان مناسب هر گروه از مردم در اختيارشان گذاشته شود.
معمولا افراد ناآگاه، هيچوقت در پي اين فرصت نيستند كه به آگاهيهاي خود بيفزايند يا ممکن است اطلاعات را از منابع غيرمعتبر و گمراهکننده کسب كنند بنابراين از آنجا كه نميتوانيم به آحاد مردم در مورد روابط زناشويي سالم آموزش دهيم، بايد حداقل منابعي را که چنين اطلاعاتي در دسترس عموم قرار دهد، فراهم كنيم.
تفاوتهاي پنجگانه
تفاوتهاي عمدهاي بين مردان و زنان در مورد فيزيولوژي روابط زناشويي وجود دارد:
تفاوت اول:
اولين مرحله در يک رابطه زناشويي موفق، ايجاد حس «برانگيختگي» است. اين برانگيختگي در مردان آسان و از راههاي متعددي ايجاد ميشود ولي در زنان بسيار پيچيده است و بهراحتي به وجود نميآيد. برخلاف آقايان، ايجاد حس برانگيختگي در زنان، به يک رابطه خوب عاطفي با همسر نياز دارد و بدون آن، اين حس هرگز برانگيخته نخواهد شد يا اگر ايجاد شود هم به ارضاي جنسي منتهي نميشود يا خيلي زود از بين ميرود.
تفاوت دوم:
مدت زمان رسيدن به ارضاي جنسي و ملزومات آن در زنان و مردان کاملا متفاوت است. مردان گاهي در عرض چند ثانيه يا حداکثر چند دقيقه به ارضاي جنسي (انزال) ميرسند، ولي زنان براي رسيدن به ارگاسم به زمان طولانيتري (معمولا ۱۰ دقيقه يا بيشتر) نياز دارند. برخلاف آقايان، زنان براي رسيدن به ارگاسم به محركهاي ديگري نيز نيازمندند. يعني اگر تمام شرايط مهيا باشد، براي رسيدن به ارضاي جنسي در يك زن، حدود ۲۰ دقيقه زمان لازم است که اين زمان ميتواند در افراد مختلف متغير باشد.
تفاوت سوم:
مردان پس از انزال، بلافاصله نميتوانند دوباره رابطه برقرار کنند و مدت زماني لازم است تا مجددا توانايي برقراري رابطه را پيدا كنند. اين زمان با توجه به سن مرد، از چند دقيقه تا چند ساعت و حتي روز متغير است. مدت زماني را که مرد قابلتحريک نيست «زمان تحريکناپذيري» ميگويند. در زنان اين زمان معنا ندارد و در يک بار رابطه زناشويي، ميتوانند حتي چند بار به ارضاي جنسي برسند.
تفاوت چهارم:
با افزايش سن، پديده «يائسگي» در زنان اتفاق ميافتد و دليل قطع ترشح هورمونهاي مترشحه از تخمدان، تغييرات عمده در دستگاه تناسلي و بدن آنها به وجود ميآيد. اين تغييرات تمايلات و توانايي زنان را از بين نميبرد، بلکه پديده طبيعياي در زندگي است که روش برخورد مخصوص به خود را دارد. حدود ۷۰ درصد مردان نيز با بالا رفتن سن، ميزان هورمونهاي مردانه کاسته ميشود که به آن «يائسگي مردانه» ميگويند.
تفاوت پنجم:
برخلاف مردان که دستگاه تناسلي آنها تا آخر عمر بدون تغيير باقي ميماند، دستگاه تناسلي زنان در طول زندگي ممکن است دچار تغييرات عمده?اي شود؛ گاهي قطع هورمونها در زمان يائسگي، اختلالهاي آناتوميک مادرزادي و زايمانهاي مشکل و متعدد، تغييرات زيادي در دستگاه تناسلي ايجاد ميكند.
به طور كلي اختلالهاي جنسي در زنان به ۶ گروه بزرگ تقسيم ميشود که هر کدام راههاي تشخيص و درمان جداگانهاي دارند:
اختلال در ميل جنسي
اختلال در حس برانگيختگي
اختلال در رسيدن به ارگاسم
اختلال درد
اختلال در ترشحات
اختلال در رضايتمندي
خوشبختانه امروزه با پيشرفت علم پزشکي و تکنولوژي، بسياري از مشکلات جنسي و تغييرات مرضي و آناتوميک دستگاه تناسلي در زنان با روشهاي مختلف از جمله جراحي قابلدرمان هستند. مبحث اختلالهاي جنسي در زنان بسيار گسترده است و هر چه زوجها در اين مورد اطلاعات بيشتري داشته باشند، روابط زناشويي بهبود مييابد و باعث كاهش اختلافهاي خانوادگي و آمار طلاق و سوءاستفاده افراد سودجو با تبليغات ماهوارهاي و... خواهد شد.
نظرات شما عزیزان: